soorten | witte ooievaar | trekroutes | bijvoeren? | veelgestelde vragen | ooievaars in de problemen
Ooievaar - Ooievaars in de problemem
Regelmatig komen ooievaars in de problemen. Via de dierenambulance komen ze bij een dierenarts of asiel terecht. Soms is duidelijk wat er aan de hand is, soms ook niet. En af en toe is er een schuldige aan te wijzen. Op deze pagina laten we voorbeelden zien van wat we zoal horen en tegenkomen.
Ooievaars en vogelgriep
Hoe herken ik een ooievaar die bemet is?
>> Raak de vogel
niet aan.
Een besmette ooievaar die nog leeft,
maakt gedesoriënteerde bewegingen
en staat wijdbeens,
laat de kop en vleugels hangen,
loopt versuft in rondjes,
vliegt niet op als hij benaderd wordt, laat zich op de buik vallen en
ligt dan in een vreemde houding op de grond.
Een dode ooievaar ligt in een vreemde houding op de grond. Dat kan ook op de rug zijn.
Wat moet ik doen als ik besmetting vermoed?
>> Raak de vogel
niet aan.
We raden aan om een verdachte
dode ooievaar aan te bieden voor onderzoek. Dit wordt uitgevoerd
door Dutch Wildlife Health Centre
(DWHC)
Maak altijd melding
via dit
meldingsformulier (DWHC). Mogelijk wil DWHC naar aanleiding van de
melding de vogel onderzoeken. Daar krijgt u dan bericht van. De vogel
moet dan veilig en goed verpakt worden.
Hoe dat moet?
Kijk voor antwoord op deze vraag en andere vragen bij
Vragen (DWHC)
Dode ooievaar, doodsoorzaak twijfelachtig, maak er melding
van:
STORK hoort graag van u als u een dode ooievaar vindt. Daarnaast
is het soms nodig om een stapje verder te gaan, bijvoorbeeld bij
verdenking van vergiftiging.
Mocht u een dode ooievaar aantreffen en doodsoorzaak is twijfelachtig,
dan kunt u hiervan melding maken bij DWHC, Dutch Wildlife Health Center. Het DWHC in Utrecht is hét
onafhankelijke expertisecentrum voor ziekten bij in het wild levende dieren en het centrale aanspreekpunt voor het
melden van dood gevonden wilde dieren. Het DWHC is nauw verbonden aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht.
> Klik hier om naar de website van DWHC te gaan
Inhoud van deze pagina (klik op de titel om direct naar de goede plek op deze bladzijde te gaan):
Ooievaars doodgeschoten in De Lutte
Elastiek of regenworm?
Verzwakte jonge zwarte ooievaar opgevangen
Snavelbreuk
Ooievaar doodgeschoten in De Lutte (Losser), de eieren zijn gered
Het schokkende nieuws over de geschoten ooievaar is in het hele land met verontwaardiging ontvangen. Terecht, het is nog niet eerder voorgekomen dat zo doelgericht, openlijk en bewust een broedende ooievaar op het nest is doodgeschoten.
STORK heeft intensief contact gehad met de
Vogelwerkgroep in Losser en
met de
ooievaarsopvang in Herwijnen.
Na onderling overleg is besloten de
eieren uit het nest te halen. Daar is een hele goede reden voor. De
doodsoorzaak van het mannetje is uitsluitend het gevolg van menselijk
handelen. En juist omdat de oorzaak zo onnatuurlijk is, vinden we deze
reddingsoperatie voor de eieren zeer gerechtvaardigd.
Het vrouwtje wordt niet meer afgelost door het mannetje en staat er nu alleen voor. Ze zal op de eieren blijven
liggen om ze warm te houden en om ze
te beschermen en daardoor zal ze zelf verhongeren.
Het gevolg hiervan is, dat ook de eieren verloren gaan. Door de eieren
uit het nest te halen, gaat het vrouwtje ook weer voedsel zoeken en
overleeft ze. De eieren maken in de broedmachine een hele goede kans
om uit te komen. De kuikens groeien helaas niet op hun eigen nest op,
maar kunnen wel uitvliegen als gezonde ooievaars.
- Nederhemert, 10 september 2016 -
Ooievaars eten veel regenwormen. Zoveel zelfs, dat het beschouwd wordt als stapelvoedsel, het broodnodige basisvoedsel.In het natte gras zoeken ze naar de regenwormen en ze pikken alles op wat worm is of erop lijkt ... In de ogen van een ooievaar lijkt een post-elastiek verdacht veel op een regenworm.
Van Kees Vos, beheerder van
ooievaarsstation Herwijnen, kregen we de volgende melding:
Op 10 september 2016 werd in Nederhemert een ooievaar aangetroffen,
die met een gedraaide nek liep.
Hij is gevangen door medewerkers van de dierenambulance en voor onderzoek naar
een dierenarts gebracht. Het resultaat van dat onderzoek is te zien op bijgaande foto:
een grote hoeveelheid post-elastieken die in de slokdarm zaten! Mogelijk
heeft de ooievaar deze aangezien voor regenwormen. Hij zit nu in de opvang en
draait zijn nek nog steeds; af en toe draait hij zijn nek in de goede
richting en kan dan wat eten.
Deze ooievaar heeft het gered, dankzij oplettende mensen. Hij is echter ook in de problemen gekomen door menselijk handelen...
Op 16 september 2016 meldde Kees Vos ons, dat deze ooievaar het helaas toch niet heeft gered...
Lees ook het volgende artikel over dit onderwerp > Een maag vol elastieken
Verzwakte jonge zwarte ooievaar opgevangen
- Driebergen, 25 augustus 2016 -
Door Caroline Walta - foto's Ab Steenvoorden
In de STORK nieuwsbrief van 11 september 2016 wordt de zwarte ooievaar genoemd. Deze broedt (nog) niet in Nederland, maar tijdens de trek kun je de soort wel in ons land treffen. Het gaat vaak om jonge vogels die zwervend op reis zijn naar een overwinteringsgebied.
 |
Zo verschijnen vanaf 17 augustus foto's in de media van zo'n onvolwassen zwarte ooievaar bij Driebergen. Al gauw blijkt dat de vogel niet fit is en een steeds meer verzwakte indruk maakt. Op 25 augustus gaat vogelaar Ab Steenvoorden kijken en hij hoort van buurtbewoners dat de ooievaar meer slaapt dan voedsel zoekt. Ab benadert de vogel en hij kan hem zo oppakken, een teken dat het dier niet in orde is. Hij besluit de vogel niet aan zijn lot over te laten en neemt hem mee voor eerste opvang (het is zondagavond) naar zijn boerderij. Daar vindt hij een rustige plek in een lege paardenbox en Ab gaat op zoek naar voedsel.
Hij beschrijft in zijn verslag: "Vis hadden we gelukkig, eerst het aquarium van de buurman leeg gehaald en toen dat naar binnen was de vijver. In het begin moesten we hem helpen en dwongen we wat vis naar binnen, daarna leefde hij op en greep ze zelf uit de emmer. Ondertussen was het maandagochtend en zaten wij met een zwarte ooievaar die het steeds beter ging doen. Hij begon echt om voedsel te bedelen, met z'n vleugels te klapperen en geen hond of kat durfde nog in de buurt van de stallen te komen." |
Ab belt met Caroline Walta en na overleg met STORK gaat zij direct op zoek naar de meest geschikte plek voor een jonge zwarte ooievaar. Van belang is een professionele opvang die:
1) ervaring heeft met het verzorgen van vogels van dit kaliber;
2) op dat moment plek heeft;
3) beschikt over een ruimte om de vogel na herstel te kunnen laten 'uitwennen'.
Verder zou het fijn zijn als de rit naar de opvang niet al te lang is.
We komen uit bij Vogelrevalidatiecentrum Zundert, waar de vogel momenteel nog verblijft. De zwarte ooievaar is van nature zeer schuw en komt niet in de buurt van mensen, zoals de witte ooievaar als cultuurvolger soms wel doet. Zorgelijk is dat het opgenomen jong erg tam gedrag vertoont. Gecontroleerd is of de vogel een chip of ring draag waaruit zou kunnen blijken dat hij in gevangenschap is opgegroeid (dierentuin?). Met zijn van mensen afhankelijke gedrag is hij (nog) niet geschikt voor terugplaatsing in de vrije natuur. Het is afwachten hoe deze jonge zwarte ooievaar zich verder gaat ontwikkelen.
Ab besluit zijn verslag, dat hij ook op Facebook heeft geplaatst:
"De opvang en verzorging kost geld kost en ik hoop door mijn verhaal hier te plaatsen iedereen (zeker diegenen die hem op de foto gezet hebben) over te halen een donatie te doen aan VRC Zundert. Dit kan via hun website
www.vrczundert.nl"
\
- De Schiphorst, april 2015 -
Bij ooievaarsstation De Lokkerij verscheen opeens een ooievaar met een snavelbreuk. Dit soort breuken kunnen ontstaan in het verkeer, maar heel vaak is een mollenklem de oorzaak. Als een ooievaar een mol probeert te vangen en er staat een gespannen mollenklem, dan is precies die plek geschikt om de mol te pakken. En als de ooievaar toeslaat op het moment dat de mol iets moeite moet doen om de klem te passeren, dan wordt hij zelf het slachtoffer. Er zijn foto's bekend van ooievaars die met een mollenklem aan de snavel rondvliegen.
Een snavelbreuk zoals deze is fataal, de ooievaar kan zelf geen klein voedsel oppakken en zal verhongeren. De enige optie is het dier vangen en uit zijn lijden verlossen. Maar zoals zo vaak bij kwetsuren waarbij de vleugels nog intact zijn, liet deze ooievaar zich niet vangen. Hij kreeg het wel voor elkaar op toegeworpen eendagskuikens te eten,tenminste wanneer er geen kapers op de kust waren. Zo is het dier enkele weken gebleven. Toch is hij op een bepaald moment verdwenen. Zijn lot is vrijwel zeker ...
